Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Atqui, inquit, si Stoicis concedis ut virtus sola, si adsit vitam efficiat beatam, concedis etiam Peripateticis. Idem fecisset Epicurus, si sententiam hanc, quae nunc Hieronymi est, coniunxisset cum Aristippi vetere sententia. Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant. Bonum negas esse divitias, praeposìtum esse dicis? Duo Reges: constructio interrete. Tum Quintus: Est plane, Piso, ut dicis, inquit. Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint. Placet igitur tibi, Cato, cum res sumpseris non concessas, ex illis efficere, quod velis?

Bork: Hoc mihi cum tuo fratre convenit.
Stoici scilicet.: Propter nos enim illam, non propter eam nosmet ipsos diligimus.

Nam ex eisdem verborum praestrigiis et regna nata vobis sunt
et imperia et divitiae, et tantae quidem, ut omnia, quae
ubique sint, sapientis esse dicatis.

Quippe, inquieta cum tam docuerim gradus istam rem non
habere quam virtutem, in qua sit ipsum etíam beatum.

Hoc non est positum in nostra actione. Quid sequatur, quid repugnet, vident. Quae est igitur causa istarum angustiarum? Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -; Nam et a te perfici istam disputationem volo, nec tua mihi oratio longa videri potest. Quid, de quo nulla dissensio est? Sit enim idem caecus, debilis. Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate.

Quem si tenueris, non modo meum Ciceronem, sed etiam me ipsum abducas licebit.
Voluptatem cum summum bonum diceret, primum in eo ipso parum vidit, deinde hoc quoque alienum;
Si longus, levis.
Ut aliquid scire se gaudeant?

Sed hoc sane concedamus.

Quae cum dixisset, finem ille.

Ne in odium veniam, si amicum destitero tueri. Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus. Perturbationes autem nulla naturae vi commoventur, omniaque ea sunt opiniones ac iudicia levitatis. Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non faciant, incidant in maiorem. Sin autem ad animum, falsum est, quod negas animi ullum esse gaudium, quod non referatur ad corpus. Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas;

Quid censes in Latino fore?
Itaque sensibus rationem adiunxit et ratione effecta sensus non reliquit.
Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris?
Ita est quoddam commune officium sapientis et insipientis, ex quo efficitur versari in iis, quae media dicamus.
De ingenio eius in his disputationibus, non de moribus quaeritur.
Idne consensisse de Calatino plurimas gentis arbitramur, primarium populi fuisse, quod praestantissimus fuisset in conficiendis voluptatibus?