Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam. Duo Reges: constructio interrete. Sin dicit obscurari quaedam nec apparere, quia valde parva sint, nos quoque concedimus; Ego vero isti, inquam, permitto. Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur.

Ea denique omni vita, quae in una virtute consisteret, illam
vitam, quae etiam ceteris rebus, quae essent secundum
naturam, abundaret, magis expetendam non esse, sed magis
sumendam.

Facile pateremur, qui etiam nunc agendi aliquid discendique
causa prope contra naturam vígillas suscipere soleamus.

Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos. Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Quamquam id quidem, infinitum est in hac urbe; Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret? Ubi ut eam caperet aut quando? Nunc de hominis summo bono quaeritur; Sed tempus est, si videtur, et recta quidem ad me. Non enim ipsa genuit hominem, sed accepit a natura inchoatum. Quare si potest esse beatus is, qui est in asperis reiciendisque rebus, potest is quoque esse. An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit?

Bork: Nam cui proposito sit conservatio sui, necesse est huic partes quoque sui caras suo genere laudabiles.
Easdemne res?: Tum ille: Ain tandem?
Erat enim Polemonis.: Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum.
Negare non possum.: Virtutibus igitur rectissime mihi videris et ad consuetudinem nostrae orationis vitia posuisse contraria.

Sullae consulatum?
Nos quidem Virtutes sic natae sumus, ut tibi serviremus, aliud negotii nihil habemus.
Color egregius, integra valitudo, summa gratia, vita denique conferta voluptatum omnium varietate.
In qua si nihil est praeter rationem, sit in una virtute finis bonorum;

Sin kakan malitiam dixisses, ad aliud nos unum certum vitium consuetudo Latina traduceret. Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest. Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius? Sin te auctoritas commovebat, nobisne omnibus et Platoni ipsi nescio quem illum anteponebas? Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Ut pulsi recurrant? Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur?

Hos contra singulos dici est melius.

Cum sciret confestim esse moriendum eamque mortem ardentiore studio peteret, quam Epicurus voluptatem petendam putat.
Duae sunt enim res quoque, ne tu verba solum putes.
Restatis igitur vos;
Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam;
Non autem hoc: igitur ne illud quidem.