Dulce amarum, leve asperum, prope longe, stare movere, quadratum rotundum.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Vulgo enim dicitur: Iucundi acti labores, nec male Euripidesconcludam, si potero, Latine; Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. Duo Reges: constructio interrete. An est aliquid, quod te sua sponte delectet? Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Bork
- Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem.
- Fortemne possumus dicere eundem illum Torquatum?
- Peccata paria.
- Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis;
- Sed vobis voluptatum perceptarum recordatio vitam beatam facit, et quidem corpore perceptarum.
- Quid, si reviviscant Platonis illi et deinceps qui eorum auditores fuerunt, et tecum ita loquantur?
- Summus dolor plures dies manere non potest?
- Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere.
- Bork
- Et homini, qui ceteris animantibus plurimum praestat, praecipue a natura nihil datum esse dicemus?
- Recte, inquit, intellegis.
- Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius.
Primum enim, si vera sunt ea, quorum recordatione te gaudere dicis, hoc est, si vera sunt tua scripta et inventa, gaudere non potes.
Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant.
Quae animi affectio suum cuique tribuens atque hanc, quam dico. Istam voluptatem, inquit, Epicurus ignorat? Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum. Neque enim civitas in seditione beata esse potest nec in discordia dominorum domus; Non quaero, quid dicat, sed quid convenienter possit rationi et sententiae suae dicere. Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant. Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non faciant, incidant in maiorem. Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Utilitatis causa amicitia est quaesita.
In schola desinis.
Nunc agendum est subtilius. Sin autem ad animum, falsum est, quod negas animi ullum esse gaudium, quod non referatur ad corpus. Facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis. Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos. Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Quo tandem modo? Hic Speusippus, hic Xenocrates, hic eius auditor Polemo, cuius illa ipsa sessio fuit, quam videmus. Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius. Et hunc idem dico, inquieta sed ad virtutes et ad vitia nihil interesse. Neque enim civitas in seditione beata esse potest nec in discordia dominorum domus; Te autem hortamur omnes, currentem quidem, ut spero, ut eos, quos novisse vis, imitari etiam velis. Sed haec in pueris;
Quae possunt eadem contra Carneadeum illud summum bonum dici, quod is non tam, ut probaret, protulit, quam ut Stoicis, quibuscum bellum gerebat, opponeret. Utrum igitur tibi non placet, inquit, virtutisne tantam esse vim, ut ad beate vivendum se ipsa contenta sit?